زمستان آفتابی

امروز از ظهر تا الان که دارم مینویسم خونه مادر بزرگ بودم و جا تون خالی طبق معمول کلی خوراکی گذاشته بود کنار برای پذیرایی وااای هر وقت که بریم خونه مادر بزرگ من ۲کیلو اضافه وزن پیدا میکنم 😂 (خنده) اونجا چندتا فیلم خنده دار داریم میشینیم با هم میبینیم و با اینکه هر دفعه فقط همون فیلماس و فیلم جدید نمیذاریم اما بازم برامون خنده داره

با این حال من سعی کردم از برنامه درسی عقب نیوفتم پس یکمی‌هم درس خوندم البته بیشتر وقتا فقط من و مامانم میریم اونجا و مارال و بابا میمونن خونه منم اونجا با دوتا خاله‌هام کلی اختلات میکنیم

من آدمی‌نیستم که از اذیت شدن یا ناراحت کردن کسی خوشم بیاد اما گاهی اوقات یه چیزایی رو نمیتونم خوب هضم کنم و گیر میکنه توی گلوم درست مثل اینکه یه نفر دستش رو گذاشته بیخ گلوم و مدام عذابم بده اینکه گاهی اوقات ناراحتی پیش بیاد عادیه ولی اینکه دو نفر فقط با هم بخندن خطرناکه چون یا دارن برای هم زیر و رو میکشن یا یکیشون بیشتر کوتاه میاد که اینم خوب نیست

من از اینکه کسی رو ناراحت کنم خوشحال نمیشم اما از اینم که کسی منو ناراحت کنه هم هم خوشحال نمیشم

گاهی اوقات آدما یه چیزایی میگن به یه نفر ،جوری که متوجه نیستن طرف رو با همون چندتا کلمه دارن به آتیش میکشن

شانه بر مویم بکش

فاصله‌ها درد آورند

من در این بیگانگی،رنجی پر از غم میچشم

نیستی اما دلت ،

همچون دلم بیتاب نمیدانم که هست

باز هم هنگامه‌ی شب شد ،تو را بیراه هم پی میکشم

گربه محلمون بعد از دوماه که اثری ازش نبود دوباره سر وکلش پیدا شد و بیچاره انقد گرسنه بود که اومد توی حیاطمون واااای خیلی گربه‌ی نازیه هر وقت که میاد میشنه روی پام و خوراکی میخوره بعدشم کلی خودشو لوس میکنه و سرش رو میکشه به دستم که نازش کنم گربه‌ها با اینکه بی چشم و رو هستن اما بعنوان یه حیوون خونگی انتخاب خوبین هرچند بعد از اینکه غذا خورد و سیر شد ول کرد رفت دیگه نه روی پام نشست نه مهلت داد یکم نازش کنم

براش خیلی ناراحت بودم چون فکر میکردم عموم سر به نیستش کرده چون همیشه میره توی حیاط اونا ،اونا هم کلی از گربه میترسن

اما امشب که دوباره گرسنه بود و اومد پیشم خیلی خوشحال شدم که هنوز زندس

دلم برای دانشگاه تنگ شده برای نوت برداری سر کلاس،منتظر موندن تو لابی دانشکده و توی جمع دوستا بودن

خیلی بده که تو خونه موندم چون اینطوری فقط باید درس بخونم اما تو دانشگاه با بچه‌ها میگفتیم و میخندیدیم و کلی سرحال میشدم البته خب درس خوندن جذابیت خودش رو داره و در کنارش وبلاگ نویسی هم خوبه

از وقتی توی مهمونی،آخر دست قهوه خوردم ،تا صبحش بیدار موندم و به دنبالش روز اول رو همش خواب بودم ،روز دوم هم همش سرم درد میکرد روز سوم هم که استراحت بود کلا سه روز از برنامه‌‌‌ای که ریختم برای درس خوندن،عقب موندم

اینطوری شد که فهمیدم خواب کافی مهم ترین اصل زندگیه

اصن اگه خواب نباشه پیشرفتی هم نیست

ناراحتی دیشب من چیزیه که خیلی وقته ازش رنج میکشم

و میبینم که باید حلش کرد

دلیلش هم این بود که یه روز یه نفر به من گفت ما دیگه انتخاب هم نیستیم من اون لحظه خیلی ناراحت شدم به حدی که دیگه نسبت به خیلی چیزا سرد شدم دیگه اون آدم سابق نیستم میخندم اما هنوز این درد تو وجودم منو زجر میده این چیزایی که میگم ویز ویز کردن یه پشه نیست انقد سردم و بی احساس که گاهی از خودم تعجب میکنم

من تا حالا به این سردی نبودم ولی با این همه دارم تلاش میکنم و دست و پا میزنم که این سردی روی کار و باری که دارم تأثیر نذاره

حالا با این همه به نظر شما حق نیش زدن دارم یا نه ؟من خودم خیلی وقته که مردم نیاز به کسی نیست که منو بکشه

یکی از خصوصیات بد من اینه که وقتی سوء تفاهمی‌پیش میاد یه دفعه عجول میشم و تند میرم

بابت پست قبل(که حذفش هم کردم)معذرت میخام

چه جالب امشب حتی یه نفر هم برای پست‌هایی که گذاشتم نظر نداده !دارم توی وبلاگ پشه میپرونم 😂 (خنده)

پس یهو کجا رفتید؟ حتی از پشه‌هایی که میپرونم هم صدا در نمیاد ،انقد مؤدبن 😂(خنده)

دو حالت داره یا پستارو دیدید و نظری نمیدید یا سرتون شلوغ بوده و نتونستید

البته منم خودم به شخصه الان خیلی سرم شلوغه ولی بازم برای وبلاگ وقت میذارم

البته نظر شما هم مورد احترامه

ای وااای باید توی وبلاگ پشه بپرونم!حالا چکار کنم؟ شما هم بیاین کمک 😂

من از اون دسته آدمایی ام که ظاهرشون خیلی غلط اندازه مثلا بعد از چند ماه که دوستای دانشگاه با من آشنا شدن باورشون نمیشد که منم آهنگ گوش میدم منم مثل اونا بیرون از محیط رسمی‌دانشگاه توی جمع فک و فامیل با همه جورم و میگم میخندم

اونا فکر میکردن گاهی اوقات دارم خالی میبندم اما اصلا اینجوری نیست تنها مشکل من اینه که من زیادی حفظ ظاهر میکنم چون تحت تأثیر حرف یکی از معلمای راهنمایی قرار گرفتم که میگفت همه ویز رو به دوستاتون نگید

اینکه منطقش چی بود و چرا من انقدر تحت تأثیر حرفش قرار گرفتم رو درست یادم نمیاد اما از اون موقع به بعد من همیشه سعی کردم حفظ ظاهر کنم همه چیز رو به دوستام نگم البته به استثنای صمیمی‌ترین دوستام همون کسایی که از همه بیشتر بهشون اعتماد دارم

بیشتر بچه‌های دور و برم توی دانشگاه فکر میکنن من به شدت مذهبی هستم اما اینطور نیست البته به اینکه فکر میکنن باید از من فاصله بگیرن اهمیتی نمیدم چون من به تنهایی عادت دارم نمیگم مذهبی بودن چیز بدیه اما هر چیزی بیش از حدش خوب نیست و آدم باید میانه رو باشه

منظورم از حفظ ظاهر دروغگویی نیست من خودم به شخصه دروغگویی رو دوست ندارم منظورم خوددار بودنه و اینکه رو نکنی واقعا کی هستی یا اینکه فقط بخشی از عقایدت رو بروز بدی نه همشون رو بخاطر همین دوستای صمیمی‌زیادی ندارم